‘Alleen Selina moet nog komen pap, dan kunnen we taart gaan eten.’ Elske moet het haast roepen om boven het geluid uit te komen. Ze mocht tien vriendinnetjes uitnodigen voor haar verjaardagsfeestje en nu bijna iedereen er is, kan ze niet wachten om de 11 kaarsjes uit te blazen.
‘Weet je wat’, zegt papa. ‘Selina komt toch altijd lopend? Zullen jij en ik haar tegemoet fietsen? Misschien is ze wat later van huis vertrokken. Dan zijn we zo terug en kunnen we aanvallen.’
‘Dan schenk ik alvast de limonade in’ zegt mama.
‘Jaaaa!’ klinkt er in koor.
‘Weet je pap.’ zegt Elske als ze de straat uit fietsen. ‘Bij Selina thuis is het heel anders dan bij ons.’
‘Wat bedoel je precies met anders?
’Nou, Selina moet bij haar thuis heel veel doen. Zij moet heel vaak op haar zusje passen en ze loopt ook altijd alleen met haar zusje naar school. Haar papa en mama komen nooit naar school. Maar die zijn wel altijd thuis want ze hebben geen werk, zoals jij en mama. En ze praten geen Nederlands. Selina moet altijd voor hun vertalen.’
‘Hoe zou dat komen denk je?’
Elske denkt even na en zegt: ‘Misschien omdat ze uit een ander land komen?’
‘Ja, dat zou kunnen. Oh, we zijn er al! Hopelijk is ze thuis’ zegt papa als ze van hun fietsen stappen. Net als hij op de bel wil drukken gaat de voordeur open. Selina’s vader kijkt hen verbaasd aan. Hij staat op het punt te vertrekken, zo lijkt het. Verscholen achter hem staan Selina en haar zusje.
‘Hoi Selina’ zegt Elske zwaaiend. Selina zwaait stilletjes terug.
Papa steekt meteen van wal. ‘Goedemiddag. U bent de vader van Selina? We komen haar ophalen voor het verjaardagsfeestje van Elske. Weet u ervan?’
Selina’s vader draait zijn hoofd naar Selina en kijkt haar vragend aan.
‘Hij zegt dat ze me komen ophalen voor haar verjaardagsfeestje’ zegt Selina in het Engels, wijzend naar Elske.
‘Dat kan niet.’ zegt Selina’s vader in het Engels tegen papa. ‘Ik heb een afspraak en zij moet op haar zusje passen.’
Papa gaat nu ook Engels praten. ‘Ik weet natuurlijk niet hoe belangrijk uw afspraak is, maar Elske zou het heel erg vinden als Selina niet op haar feestje komt. En ik eerlijk gezegd ook, want we hebben leuke spelletjes bedacht met de namen van alle kinderen. Ook die van Selina. Dus ze moet echt met ons mee’ zegt papa met een lach.
Selina kijkt haar vader met smekende ogen aan.
Hij lijkt te twijfelen maar dan klaart zijn gezicht op. ‘Oké, maar dan moeten jullie Selina’s zusje ook meenemen.’
Papa denkt even na, maar dan schudt hij zijn hoofd. ‘Helaas, dat kan niet. We hebben een druk programma met al die spelletjes en dan kunnen we haar niet de aandacht geven die ze verdient.’
Maar ook daar heeft Selina’s vader een oplossing voor. ‘Je kunt haar gewoon voor de tv zetten. Ze vermaakt zichzelf.’
Maar dat ziet papa niet zitten. ‘Nee, dat vind ik niet leuk voor haar. Zeker niet met al die feestende kinderen in huis.’ Hij kijkt op zijn horloge. ‘We moeten nu echt gaan. Selina kan bij mij achterop en ik breng haar op tijd weer thuis. Oké?’ zegt hij snel achter elkaar en reikt zijn hand uit naar Selina. Die doet een stap naar voren en kijkt hoopvol naar haar vader. Die lijkt nog naar woorden te zoeken maar knikt dan toch met zijn hoofd ten teken dat ze mag gaan. De blijdschap spat van haar gezicht als ze bij papa achterop de fiets springt.
‘We gaan taart eten!’ roept Elske en daar gaan ze.
Als papa Elske ’s avonds in stopt, zegt ze ‘Ik vond het wel zielig voor het zusje van Selina dat ze niet van jou mee mocht naar het feest.’
‘Dat snap ik. Maar ze is nog erg jong en ik denk dat ze het al vergeten was toen we de straat uit fietsten. Maar het kon echt niet dus moest ik een beetje streng zijn. En stiekem gunde ik Selina ook het feestje, zónder haar zusje erbij. Vandaar.’